|
|
|
|
VAN BELLE JM
Lid sinds: april 2008
Berichten: 3
Zijn/haar profiel
|
vrijdag 18 april 2008 11:05
:: Onderwerp:
Ik schrok even van de stilte...
|
Ik kom uit een gezin van elf kinderen, dus schrik zelden of nooit. Daarnet kwam ik tot de ontdekking dat schrik ook uit verwachtingen kan komen.
Ik klikte met razende interesse op "diepe relaxatie" en schrok enorm toen ik... geen geluid uit mijn PC hoorde.
Het audiokabeltje van mn PC was achteraan los gekomen.
Met dit gebeuren zal ik me straks op de moto weer een half uur in gedachten kunnen bezighouden: diepe relaxatie verwachting en opbouw van muziek versus adrenalinestoot die onmiddellijk zei: "PC kapot!!".
Bij nadere controle: prachtig man. Alleen moeten de mensen opletten dat ze niet meer mogen verwachten van zelfhypnose dan het biedt. Het kan een verschuiving van energie geven, maar de werkelijke zin van het leven zit in de voortplanting en in vooral de werkbezigheid die we daarrond moeten ontwikkelen. Het doel van de weg mag nog zo mooi zijn, het is de route die telt, en hopelijk ook de persoon of personen waarmee je onderweg stukken aflegt!
|
|
|
|
|
Michael
Lid sinds: april 2005
Berichten: 80
Zijn/haar profiel
|
woensdag 4 juni 2008 3:55
:: Onderwerp:
Over relativiteit ...
|
Alles is relatief, en dus afhankelijk vanuit welk standpunt je de dingen bekijkt. Met andere woorden: als je hetzelfde vanuit een andere gezichtshoek bekijkt, is het wel nuttig om een doel te hebben. Geen doel hebben, kan betekenen dat je daar uitkomt waar je jezelf niet wilde brengen. Wat is een kapitein en zijn schip waard als de man van zijn route geniet, maar niet weet waarheen hij vaart?
Als je schrijft: " ... en hopelijk ook de persoon of personen waarmee je onderweg stukken aflegt!" geeft dit aan dat je je afhankelijk stelt van de ander, en omgekeerd. Bovendien schept het wederzijdse verplichtingen en elke verplichting ontneemt een mens zijn vrijheid. Het geeft ook aan dat je de ander nodig hebt op 'jouw weg'. Dat klinkt romantisch, maar het is eveneens onrealistisch - want elke bewuste mens kan vergeleken worden met een ster met een eigen baan. Niemand kan jouw weg afleggen, niemand. En wij kunnen niemands weg afleggen...
Daarom zeggen we dat alles relatief is.
|
|
|